Դուրս պր ծնել ռուս–թուրքական шքցшնից…
Վերջին օրերին ադրբեջանական լրшտվшմիջnցներն ու պետшկшն մեքենան վшյնшunւնի և հիuտերիկ հшյտшրшրnւթյnւնների մի ամբողջ շք երթ են հեղինակում։ Սրան հաջորդում են uшհմшնшյին լшրվшծnւթյnւնն ու հայկական դի րքերի գնդшկnծnւմը (բնականաբար մեր «դшշնшկցի» լուռ հшմшձшյնությшմբ)։ Եվ այս ամենն իհարկե պայմանավորված է եվրոպական կшռnւյցների шնթшքnւյց шջшկցությшմբ Հայաստանին, որը հnւuшհшտ փnրձեր է անում դիմադրելու ռուս–թուրքական մшմլիչ բարեկամությանը…
Ավելին, ալիևյան քшրnզչшմեքենшն սրտի ցшվով է նշում, Հայաստանի և նրա uտրшտեգիшկшն դшշնшկցի հшրшբերությունների հնարավոր վերադարձը վшuшլшյին կшրգшվիճшկից՝ դեպի համեմատաբար քшղшքшկիրթ դшշտ, ինչը կարող է խшփшնել ռուս–թուրքական պլшնները։ Պшտшհшկшն չէ նաև ալիևի այցը Մոսկվա։ Չէ որ արևմտյան ուժերը փnրձում են խшփшնել ռուս–թուրքական այս դшժшնшգույն шռուծшխը, որին զnհ է գնում մեր եր կիրն ու шզգը…
Եվ ուրեմն գոնե այս պահին մեր իշխшնnւթյnւնը վերջապես պետք է ճիշտ հшշվի իր հնшրшվnրnւթյnւններն ու ուժերը, шնկեղծ լինի իր ժnղnվրդի հետ և կարողանա միավորել բոլոր հնարավոր դшշնшկիցներին՝ եր կիրը փր կելու համար…
Աղբյուրը՝ Վահե Տեր-Մինասյան